அவருக்குத்தான் தெரியும் ஒரு ...🙈

ஆரம்பமும் அதன் முடிவும்:))

அவர்[கடவுள்] நினைத்தால்தான் எதுவும் நடக்கும். நம்மிடம் பணபலம் இருந்தாலோ இல்லை ஆட்பலம் இருந்தாலோ, அதை வைத்து நம்மால் ஒரு பூஸ் குட்டியின் உயிரைக்கூட காப்பாற்ற முடியாது:(, கடவுள் என்ன நினைக்கிறாரோ அதுதான் நடக்கும்.

நம்மால் முடிந்தது முயற்சி எடுப்பது மட்டுமே, பலனைத் தருவது ஆண்டவனே. ஒரு விதை விதைக்கிறோம், அது முளைப்பதும் முளைக்காமல் போவதும் நம் கையில் இல்லையே, அதுபோல முளைத்தாலும் அதிலிருந்து நிறைய விளைச்சல் கிடைப்பதும் கிடைக்காமல் போவதும், இயற்கை அழிவு வருவதும்கூட நம் கையில் இல்லையே.

கடவுள் என்றால் என்ன. ஞானம் என்றால் என்ன என, உங்களில் பலருக்குக் குழப்பமிருக்குமெல்லோ?:).. அந்தக் கொயப்பத்தைத் தீர்க்கவே என்னாலான ஒரு முயற்சிதான் இந்தப் பதிவு:).. இல்லாவிட்டால், மீ ஞானியாகி என்ன பலன்?:) காசிக்குப் போயும் என்ன பலன் டொல்லுங்கோ?:)..

எதை நம்மால் உண்டாக்க முடியாதோ, எது இல்லாமல் வாழ முடியாதோ.. அதுதான்  “கடவுள்”.

கோயிலுக்குப் போகிறோம் கும்பிடுகிறோம்... இது ஞானம் அல்ல பக்தி.. ஞானம் என்பது பிரார்த்தனையில்தான் வெளிப்படும். அழகழகாக விதம்விதமாக சமைக்கிறோம்.. இது பக்தி., ஆனா இந்த சமையலை நன்கு ரசிச்சு ருசிச்சு இன்னொருவரால் சாப்பிட முடிந்தால்.. அதுதான் ஞானம். பக்தியிலே பக்குவப்படும்போது வருவதுதான் ஞானம், எப்படியோ:) சமைக்க தெரிவது பக்தி[அஞ்சுவைப்போல:) ஹா ஹா ஹா], ஆனா அந்த சமையல் நன்கு பக்குவப்பட்டதாக இருந்தால்[அதிராவுடையதைப்போல:)] அதுதான் ஞானம். இப்போ புரியுதோ எல்லோராலும் பக்தியை அடைய முடியும், ஆனா ஞானத்தை அடைவதென்பது ஒரு சிலரால் மட்டுமே முடியும்.

இப்போ ஒரு விசயம் நமக்குத் தெரிஞ்சிருந்தால் அது அறிவு, அதை அடுத்தவர்களுக்குப் புரியும்படி சொல்லக்கூடிய, வெளிப்படுத்தக்கூடிய தன்மைதான் ஞானம். புரிஞ்சிட்டுதோ? கொயப்பிட்டனோ?:).. சரியான தெளிவு கிடைக்காவிடில்:) என் ஆச்சிரமத்துக்கு நேரில் வரவும்..[நன்கொடைகள் முக மலர்ச்சியுடன், கூச்சப்படாமல் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகின்றன பவுண்ட்ஸில்:)].

உண்மையான ஞானநிலை என்பதுகூட எல்லோருக்கும் ஏற்படாது, அதுவும் ஒரு விதத்தில் தானாக வரவேண்டும், அத்தோடு ஞானத்தைக்கூட புதுப்பித்துக் கொண்டேதான் இருக்க வேண்டும், இல்லை எனில் அது இல்லாமல் போய் விடும்:).

பொதுவாக மனிதருக்குள் ஒரு கருத்திருக்கிறது, அதாவது வயதாகிவிட்டால்தான் ஞானநிலையை விரும்புவது, கோயில்களுக்குச் சேவை செய்வது, விரதமிருப்பது, கோயில் கோயிலாக யாத்திரை செல்வது[நெ.தமிழனைப்போல:)], தியாகம் பண்ணுவது, தான தர்மம் செய்வது, இப்படியானவை அனைத்தும், வயதானவர்கள்தான் செய்வார்கள்...செய்ய வேண்டும் என்பது போலவும், இளையவர்கள் செய்தால், அதை நகைப்பது.. உனக்கு வயதாகி விட்டது நீ சாமியாராகி விட்டாய், உனக்கு வாழ்க்கை வெறுத்து விட்டதா என்றெல்லாம் கேலி பண்ணுவது.. இவை நம்மவருக்குள் இருக்கிறது.. அது தப்பு... [நகைச்சுவைக்குச் சொல்வது வேறு:)].

ஆனா உண்மையில் எந்த ஒரு விசயமும், இளமையில் செய்வது சுலபம், வயதாகிவிட்டால் நிறையப் பிரச்சனைகள் வரலாம், மனதளவும் உடலளவிலும் ஒத்துளைப்புக் கிடைப்பது குறைவாகவே இருக்கும்,  அதனால இவற்றை நாம் இளமையிலேயே செய்தால்.. செய்து வந்தால்.. அதன் பயனை முதுமையில் அடையலாம்.. இப்போ புரியுதோ அதிரா எதுக்காக இப்பவே ஞானத்தைத் தேடி ஓடுகிறேன் என:)).

வயதாகிட்டால் சில சலுகைகள் தானாக வந்துவிடும், ஆனால் அந்த சலுகையைச் சிலர் தப்பாகப் பயன் படுத்துவதும் உண்டு, அதாவது ஒரு பஸ்ஸில் போகும்போது, தவறுதலாக ஒரு வாலிபன் ஒரு பெண்ணை இடித்து விட்டால், ஊரே சேர்ந்து அடிக்க வரும், ஆனா ஒரு வயதானவர் வேண்டுமென்றே ஒரு பெண்ணை இடித்தால் கூட, அவர் வயதானவர் அவரை எதுக்குத் திட்டுகிறாய் என உலகமே சப்போர்ட் பண்ணும்.. அப்போ கடவுளால் நமக்குக் கிடைக்கும் இந்த வயோதிப காலச் சலுகைகளை நாம் தப்பாக பாவித்திடக் கூடாது...

தானத்திலேயே சிறந்தது அன்னதானம், ஆனால் அதை மனிதருக்குத்தான் செய்ய வேண்டுமென்றில்லை, ஒரு எறும்புப் புற்றிலே ஒரு பிடி அரிசி போட்டாலும், அதற்குரிய பலன் நமக்குக் கிடைக்கும்., அதே நேரம் அது நம் உழைப்பில் கிடைத்ததாக இருந்தால் தான் அதிக பலன் நம்மைச் சேரும்.

 “உள்ளவருக்குக் கொடுத்தால் உதட்டால் வாழ்த்துவார்கள்

இல்லாதவருக்குக் கொடுத்தால் இதயத்தால் வாழ்த்துவார்கள்”.

மாலை மாலையாகக் கட்டிக் கட்டிப் பிள்ளையாருக்குப் போட்டேனே.. பூப் பூவாகப் பறிச்சுப் பறிச்சுச் சிவனுக்குக் கொடுத்தேனே.. ஆனா எனக்கு எப்பவும் துன்பத்தையே தருகிறார்களே எனப் புலம்புவோரும் உண்டு.

கடவுளுக்குப் பூவோ மாலையோ போடுவதுகூட, நம் வீட்டில் நட்டு நீரூற்றி வளர்த்துப் போட்டால் அதிக பலன் நமக்குக் கிடைக்கும், அடுத்தவர் பூவை வேலிக்கு மேலாக எட்டிப் பிடுங்கிக் கொண்டுபோய் கோயிலில் குடுத்தால் அதுக்கு எப்படி நல்ல பலன் கிடைக்கும்?.. கெட்ட பலன்களே கிடைக்கும்.. இதைவிட, பூப்போடாமல் கும்பிட்டால் அதிக பலன் கிடைக்கலாம்.

இனி ஸ்ரீராமின் எங்கள்பக்கத்து சொற்பலன்/சொல்முகூர்த்தத்துக்கு வருகிறேன்..:).

எப்பவுமே ஒரு தேவதை, நமக்கு மேலே பறந்து கொண்டிருக்குமாம், அத் தேவதைக்குத் தெரிந்தது “அப்படியே ஆகட்டும்” எனும் வார்த்தை மட்டும்தானாம். அது அப்படியே சுற்றிச் சுற்றிப் பறந்து கொண்டிருக்கும், ஆனா நமக்கு மேலே எப்போ பறக்கிறது என நமக்குத் தெரியாதே.. இதனால நாம் யாரைவாது திட்டினாலோ, கோபத்தில் சாபமிட்டாலோ.. அந்நேரம் பார்த்து அத் தேவதை நமக்கு மேலே பறக்குமாயின்.. “அப்படியே ஆகட்டும்” எனச் சொல்லிவிடும்.. அப்போ நாம் சொல்வது பலித்துவிடும்.

அதனால, நாம் எப்பவுமே நல்ல சொற்களையே பாவிக்க வேண்டும், கோபம் வந்தால், வார்த்தைகளைக் கொட்டிடாமல், பேசுவதை நிறுத்தி விடுவது நல்லதே.. போய் வருகிறேன் என்பது பற்றி ஏற்கனவே எங்கள் புளொக்கில் பேசி விட்டோம்..,

இப்ப “நான் போகிறேன்” எனச் சொல்லிப் புறப்பட்டால்ல்.. அந்நேரம் பார்த்து அத்தேவதையும் பறக்குமாயின்.. அது வாழ்த்திவிடும்:).. நம் பயணமும் அப்படியே கடசியாகிடும்:)...

இது ஒருவித மூட நம்பிக்கையாகவும், கேலியான விசயமாகவும், நம்பிக்கைக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு விசயமாகவும் தெரியலாம், நமக்கே தோணும்:), ஆனாலும் நான் எப்பவும் நினைப்பது, நாம் உயிரோடிருக்கும்போது, நமக்கோ, அடுத்தவருக்கோ தீமை செய்யாத எந்த நஸ்டமும் இல்லாத, இதனால் நமக்கு நன்மைதான் நடக்கும் எனச் சொல்லும் சில விசயங்கள்... அவை மூட நம்பிக்கைபோலத் தோன்றினாலும், அதைக் கடைப்பிடிப்பதில் தப்பில்லை.

😺😺😺😺😺😺😺😺😺😺😺😺😺😺😺😺

ஊசி இணைப்பு

ஊசிக் குறிப்பு

ஸ்பெசல் இணைப்பு:

குருவே எதுக்கு இவ்ளோ சிரிப்பு?:)..

இல்ல.., அதிரா சொல்றது அதிராவுக்கே புரியுதோ தெரியாது:), இதில விளக்கம் ஜொள்ள வாறாவே என நினைச்சேன், சிரிக்கிறேன்ன்:))

😺😺😺😺😺😺😺😺_()_😺😺😺😺😺😺😺😺

	Tweet