அதிராவின் தமிழும், கொரொனாவும்:)

நிறைய விஷயங்கள் போஸ்ட் போடுவதற்கு இருக்கு, ஆனா அதற்கிடையில சிலதை சொல்லோணும் என விரும்பி இன்று எப்பூடியாவது போஸ்ட் போட்டிடோணும் என அவசரமாக எழுதுகிறேன்.

முதலில் என் தமிழுக்கும் நெல்லைத்தமிழனுக்கும் இடையில எப்பவும் முட்டி மோதலாகவே இருந்து கொண்டிருக்குது:))  ஹா ஹா ஹா... அதனால அதை முதலில் தெளிவு படுத்துவமே என ஆரம்பிக்கிறேன்.

நான் என்ன சொல்ல வருகிறேன் என்றால், இந்த வலையுலகில் காலடி எடுத்து வைத்ததிலிருந்து, நான் என்ன நினைத்திருக்கிறேன் எனில், புளொக் என்பதற்கு, எந்த வரைமுறையும் இல்லைத்தானே, அத்தோடு நாம் இதை முக்கியமாக நம் பொழுது போக்குக்காகவும் சந்தோசத்துக்காகவும்தானே உபயோகப்படுத்துகிறோம் என்பதனால, நான் எழுதும்போது 80 வீதமும்  “என்பேச்சு வழக்கு மொழியிலேயே”.. எழுதி வருகிறேன். இதுதான் எனக்குப் பிடிச்சிருக்கு, அத்தோடு வீட்டில் நான் எப்படித் தமிழில் பேசுவேனோ அப்படியேதான் இங்கும் பேசுகிறேன், சுத்தமான தமிழில் எழுதுவது எனக்கு விருப்பமில்லை, அது ஏதோ எக்ஸாமுக்கு எழுதுவதைப்போல இருக்கு,.. பலர் அப்படித்தான் எழுதுகிறார்கள், அது அவரவர் விருப்பம்.

அதனாலதான் நான் பேசும்போது, தமிழ்ச் சொற் பிழை விடுகிறேன் என நெல்லைத்தமிழன் சண்டைக்கு வருகிறார் கர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்:)).. ஹா ஹா ஹா.

இப்போ அஞ்சு பேசும்போது “தீ பத்திடிச்சி” என்பா, இதை நான் சொல்லும்போது “நெருப்புப் பத்திவிட்டது” என்பேன்... பத்திடிச்சி, பத்திவிட்டது இரண்டுமே சரியான தமிழ் இல்லை என்பது எனக்குத் தெரியும், ஆனா நான் என் பேச்சு வழக்கு மொழியையே இங்கு பாவிக்க விரும்புவதாலும், அது எழுதும்போது ஈசியாக இருப்பதாலும் அப்படியே எழுதுகிறேன்.

சில சொற்கள் நாம் பேசும்போது பாவிக்க மாட்டோம்.. அதாவது தீ எனப் பேசமாட்டோம், நெருப்பு என்றே சொல்லுவோம், அதேபோல, தூக்கம் எனச் சொல்வதில்லை, நித்திரை என்போம்..

மற்றும்படி நாங்கள் பரீட்சையின்போது அல்லது ஏதும் ஒபிஷல் லெட்டர் எழுதுவதாயினும், சரியான தமிழில்தான் எழுதுவோம்.

இப்போ ரவா எனச் சொல்லோணும் என நெ.தமிழன் சொன்னார்.. அதுதான் சரியான தமிழாக இருக்கலாம், ஆனா நாங்கள் வீட்டில் ரவ்வை எனச் சொல்லிப் பழக்கப்பட்டு விட்டோம்.. அது  “பேச்சுவழக்குமொழி”..  அதனாலயே நான் இங்கும் ரவ்வை எனப் பாவிக்கிறேன்.. இப்போ நான் வீட்டில், “இன்று நான் ரவா செய்திருக்கிறேன்” எனச் சொன்னால்.. வட் இஸ் தட்.. எனக் கேட்பினம் ஹா ஹா ஹா..

இதேபோல பல சொற்கள்...  “ரொம்ப” என நாம் பேசமாட்டோம்.. “நிறைய” அல்லது “அதிகம்” இப்படிச் சொற்கள்தான் பாவிப்போம்.. இப்போ நான் வீட்டில் பேசும்போது  “ரொம்ப நோகுது”.. எனச் சொன்னால் .. எல்லோரும் சிரிப்பார்கள்.. நீ எப்போ இந்திய தமிழுக்கு மாறினாய் எனக் கேட்பினம்.

இதேபோலத்தான் “ஓம்” என்றுதான் நாங்கள் பேசுவோம், ஆனா நீங்க “ஆமா” எனச் சொல்லுவீங்க.. இப்போ நாங்கள் வீட்டில் ஆமா ஆமா என்றால் எல்லோரும் நகைச்சுவையாகச் சொல்கிறேன் எனச் சிரிப்பார்கள்.. உங்கட வீட்டிலும் அப்படித்தானே இருக்கும்.

அதேபோல saree  என்றால் நாங்கள் பேசும்போது “சாறி” எனத்தான் பேசுவோம்.. அதைத்தான் அப்படியே இங்கும் எழுதுவேன், ஆனா இதை அப்படிச் சொல்லக்கூடாது “சாரி” எனத்தான் சொல்லோணும் என நெ.தமிழன் சொன்னார்... என்னைப்பொறுத்து இரண்டுமே தப்புத்தானே, தமிழில் பேசுகிறோம் எனில் சேலை எனத்தானே சொல்ல வேண்டும், மற்றும்படி பேச்சு வழக்குத்தானே.. இதேபோலத்தான்  sorry என்பதையும்.. நான் சொறி.. என்றே பேசுவதை அப்படியே எழுதுகிறேன்.

இதனால இப்படிச் சொற்களில் சரிபிழை என்பதை விட, நான் இங்கு எழுதுவது என் பேச்சு வழக்கு மொழி:)).. என்னோடு வலையுலகில் பேசிப்பழகிய சிலர், ஃபோன் தொடர்புக்கு வந்தபோது சொன்ன வசனம்.. “அதிரா நீங்கள் புளொக்கில் பேசியதுபோலவே அதே அதிராவாகவே நேரிலும் இருக்கிறீங்க” என்றார்கள்.. எனக்கு அதைக் கேட்க மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

இதைத் தாண்டி, ச்சும்ம்மா முசுப்பாத்திக்காக பல சொற்கள் எழுதுவேன்.. அது என் பேச்சு வழக்கு மொழி அல்ல:)) அதாவது “டமில், ஜந்தேகம்... டப்பு, ஜத்தியம், தெகிறியம்...” இப்பூடிப் பல சொற்கள்.. இவை எல்லாம் கொமெடிக்காகவே எழுதுவேன் அப்பப்ப அதைப் புரிஞ்சுக்கோங்க:)) ஹா ஹா ஹா:)).

ஆனா இந்த ழ, ள எழுத்துப் பிழை என்பது.. அது பிழைதான்.. எனக்கு தெரியாமல்தான் பல சொற்கள் பிழையாக எழுதி வருகிறேன்.. அதில் நீங்கள் எல்லோரும் சொல்லிச் சொல்லி.. 2008 இலிருந்து:)).. திருத்தி வருகிறேன்:))..

இப்போ என் தமிழ் பற்றி எல்லோருக்கும் புரிஞ்சிருக்கும் என நினைக்கிறேன்:)).. இத்துடன் என் தமிழ்ச் சிற்றுரையை முடித்துக் கொண்டு....:)

😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐😐

இதுவே பெரிய போஸ்ட்டாகி விட்டதே ஹா ஹா ஹா.. பொறுமையைக் கொஞ்சம் கடைப்பிடியுங்கோ... மிகுதியையும் சொல்லிடுறேன்..:)

பொயிங்கக்கூடாது, பொயிங்கினால் பிபி ஏறும் சொல்லிட்டேன்:))

இந்தக் கொரொனாபற்றித்தான் இப்போ எங்கு பார்த்தாலும் பேச்சு.. இது பற்றி என் “செக்” ஏ போஸ்ட்டில சொன்ன பின்பு, நான் சொல்லாட்டில் எனக்கு ஒரு மருவாதை:).. இருக்காதெல்லோ:).

ஆனா எனக்கு இதில ஒரு வருத்தம், கொரொனாவை ஆரம்பித்தது சைனாக்காரர் என எல்லோரும் திட்டுகின்றனர்.. சைனீஸ் ஐக் கண்டால் தூர ஓடுகின்றனர்.. இதைப் பார்க்க எனக்கு மனதுக்கு வருத்தமாக இருக்கு, இவை எல்லாம் விதி, முன்வினைப்பயன்கள் அல்லது கர்மா எனக்கூடச் சொல்லாமே தவிர, இப்படி பேசுவது கொஞ்சம் கஸ்டமாகவே இருக்குது.

நான் யோசிக்கிறேன், இப்போ இலங்கையில் ஒரு கொடிய நோய் பரவுது எனில், என்னைப் பார்த்து எல்லோரும் பயந்து ஓடினால், எனக்கு எவ்வளவு கஸ்டமாக இருக்கும், நான் என்ன தப்பு பண்ணிட்டேன் எனத்தான் கவலைப்படுவேன், அப்படித்தானே வெளிநாட்டில் வாழும் சைனீஸ்காரரும், அவர்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே வரவே பயப்படுகின்றனராம்.

இப்போ 2 நாட்களுக்கு முன்னம் ஒரு சைனீஸ் ஐப் பிடிச்சு, ஒரு வெள்ளைக்காரர் கன்னமெல்லாம் வீங்குமளவுக்கு நல்ல அடி கொடுத்திட்டாராம் “உங்களாலதாண்டா எங்களுக்கு இவ்வளவு பிரச்சனை” என... இதெல்லாம் தப்புத்தானே... நமக்கு ஒரு விஷயம் நடக்கோணும் என இருப்பின் அது நடந்தே தீரும், நடக்காதெனில் நடக்காது, இதற்காக அடுத்தவரைக் குற்றம் சொல்லி என்ன பயன், ஆனா நாம் கவனமாக இருக்கோணும்..

அடிக்கடி கையை நன்கு சோப் போட்டுக் கழுவச்சொல்லி, ஸ்கூலிலும் வற்புறுத்துகிறோம், இதனால பாட நேரம் கூட குறையுது, வகுப்பில் அத்தனை பிள்ளைகளும் சோப் போட்டுக் கை கழுவ வைக்கிறோம் அடிக்கடி, இதனால கை துடைக்கும் ரிஷூக்களும் பெரிய பெரிய குப்பையாக நிரம்புது.

இன்று இப்போ வந்த தகவல், அயர்லாந்தில் ஒருவர் காலமானதால், அங்குள்ள ஸ்கூல்கள் மாத இறுதிவரை மூடப்பட்டுள்ளதாம்.. நமக்கு எப்பவோ தெரியவில்லை.

இப்ப மக்கள் எதற்காக பொருட்கள் வாங்கி வைக்கின்றனர் எனில், நமக்குத் தெரியாதுதானே, நமக்கு வருமோ இல்லையோ என்பது, தப்பித்தவறி நம் வீட்டில் ஒருவருக்கு வந்திட்டால், இங்குள்ள இப்போதைய றூள்ஸ்.. வெளியே வர வேண்டாம், ஃபோன் மட்டும் பேசுங்கோ என்பதே, அப்போ அவர்கள் வீட்டுக்கு வந்து செக் பண்ணுவினம், கொரோனா தான் எனக் கொன்ஃபோமானால், எல்லோரையும் வீட்டுக்குள்ளேயே இருக்கச் சொல்வார்கள், வெளியே ஒரு போர்ட் மாட்டி விடுவார்களாம், அதனால 15 நாட்களுக்கு ஆரும் உள்ளேயும் வரக்கூடாது வெளியேயும் போகக்கூடாது என்பது. இப்படி திடீரெனச் சம்பவம் நிகழ்ந்தால் என்ன பண்ணுவது என்பதற்காகவே கொஞ்சம் பொருட்கள் வாங்கி சேஃப் பண்ணுவது முக்கியம்.

பொதுவாக கடும் வயதானோரையும், கடும் வருத்தமுள்ளோரையும்தான் இந்நோய் தாக்குகிறதாம், ஏனையோருக்கு வந்தாலும், பெரிதாக பயப்படத்தேவையில்லை மாறி விடும் என்கிறார்கள். இதுவரை இதனால இறந்தோரும் கடும் வயதானோர்தான்.

இதற்கு நம் உடம்பில் நோய் எதிர்ப்பு சக்தி இருப்பது அவசியம், இதற்காக இயற்கை வைத்தியமாக, இஞ்சி, உள்ளி, வெங்காயம், மஞ்சள், மிளகு.. இப்படியானவற்றை அதிகம் உணவில் சேர்க்கச் சொல்கின்றனர்...

நன்றி, 

இப்படிக்குப் பிஞ்சுப் பேச்சாளர்:)) 

அதிரா:).

ஊசி இணைப்பு

ஊசிக் குறிப்பு

ஹா ஹா ஹா நான் வீட்டில் சொல்லியிருக்கிறேன் டெய்ஷிப்பிள்ளைக்கு ஒரு மாஸ்க் போட்டே வெளியில விடோணும் என, அடிக்கடி வெளியே போய் ஊற் சுற்றி வந்து , கட்டிலில் ஏறி நம் முகத்தோடு முகம் வைத்துப் படுக்கிறா கர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்:)) ஹா ஹா ஹா, ஆனா நான் வெட் வைப்ஸ் பொட்டு உருட்டி உருட்டி துடைச்சுத்தான் உள்ளே எடுக்கிறனான்.

குளிருக்கு ஹீட்டருக்குப் பக்கத்தில் இருக்கிறாவாம், ஆனா முன்னங்கால் வைக்க அங்கு இடமில்லையாம், அதைக் கீழே வச்சிருக்கிறாவாம் ஹா ஹா ஹா.. என்னா அறிவு.. அவட மம்மியைப்போல:)

()()()

தடங்கலுக்கு வருந்துகிறேன்:).. என் ரொட்டிப் போஸ்ட் விரைவில் வெளிவரும்...

)))))))))))))))))))_()_((((((((((((((((((((

	Tweet