பசுவோடு சேர்ந்தால், பூனையும் பசுவாகுமாம்:))..

என்ன அப்பூடிப் பார்க்கிறீங்க? இதுவும் பழமொழிதான், ஆனா அதிரா இயற்றியது:).

பிரித்தானியா மணி, பவுண்ட் தானே. ஏனைய பல நாடுகளோடு ஒப்பிடும்போது, பவர் அதிகமானதுதானே? அதனாலோ என்னவோ, இங்கு ஒரு சதத்துக்கும் மரியாதை உண்டு, புழக்கத்தில் இருக்கு.

ஒரு பவுண்ட் எனில் அது பெரிய காசுபோலதான் நினைக்கிறார்கள். எம்மைப்போல சிலர், ஊர் நினைவில் அங்கத்தைய ஒரு ரூபாய்போல நினைத்து செலவழிப்போரும் உண்டு, ஆனாலும் இங்குள்ள மக்கள் காசில் வலு கவனம். நான் இங்கு வந்த புதிதில், உடனே கொன்வேர்ட் பண்ணியே கணக்குப் பார்ப்பேன்.. ஒரு ரீ சேட், எம் நாட்டுப் பெறுமதிக்கு 1500 ரூபாய்க்கு மேல் வருகிறதே என, ஆனா கணவர் பேசுவார், அப்படி நினைக்காதீங்கோ, அது 20 ரூபாய் என நினையுங்கோ என, அதனால நானும் இப்போ அப்படியே பழகிட்டேன்.

ஒரு பவுண்ட்டுக்குள், சுவீட்ஸ், bun, bread,  இப்படி நிறையப் பொருட்கள் வாங்கலாம்.(எல்லாம் ஒரு பவுண்ட் அல்ல).

இப்படி நாட்டு நடப்பு இருக்க.  சுப்பமார்கட்டுகளில், TROLLEY  இருக்கிறதுதானே, அவை பெரும்பாலான சூப்பமார்க்கட்டுகளில், செயின் போட்டு லொக் பண்ணப்பட்டிருக்கும்,  அப்போ நாம் ஒரு பவுண்டை அதில் வைத்தால்தான் லொக் ஓபின் ஆகும், பின்பு எம் அலுவல் முடிய, மீண்டும் அதே இடத்தில் கொண்டுபோய் விட்டு லொக் பண்ணினால், எமது ஒரு பவுண்ட் வெளியே வரும். எல்லா நாடுகளிலுமே இப்படித்தானே.

ஏனெனில் மக்கள், கண்ட நிண்ட இடங்களில் எல்லாம் ரொலியை விட்டுவிட்டுப் போய் விடுவார்கள், அதைத்தவிர்க்கவே இப்படி. ஆனா TESCO சூப்பமார்கட்டில் மட்டும், இப்படி இல்லை, அதுக்கும் வேலைக்கு ஆள் வைத்திருக்கிறார்கள்.

அப்போ எல்லோருமே பத்திரமாக ரொலியை கொண்டுபோய் விட்டு, பணத்தை திரும்ப எடுத்திடுவோம், நாம் மட்டும் என்ன விதிவிலக்கா?:). சிலர் என்ன செய்வார்கள், நாம் லொக் பண்ண முன்பே, ஒரு பவுண்டைத் தந்துவிட்டு ரொலியைப் பெற்றுச் செல்வார்கள்.

இப்படி இருக்கும்போது ஒருநாள், நான், இன்னொரு தம்பதியினர் லொக் பண்ணப்போன ரொலியை, வாங்கிக்கொண்டு பணத்தை நீட்டினேன்.. அப்போ அவர்கள்,  பறவாயில்லை பணம் வேண்டாம், ரொலியைப் பிடியுங்கள் எனத் தந்தார்கள். எனக்கு என்னவோ தெரியவில்லை, இப்படியும் மனிதர்களோ என நம்ப முடியாமல் போச்சு. இது நடந்து கிட்டத்தட்ட 3 வருடங்கள் இருக்கும்.

பேபி அதிரா, கவனமா இருங்கோ, விழுந்திடப்போறீங்கள்:)

அப்போ என் கணவரிடம் சொன்னேன், இனி ஆராவது என்னிடம் ரொலி வாங்கினால், நானும் பணம் வேண்டாம் எனச் சொல்லப்போறேன் என. ஆனா இங்கு எல்லா வெள்ளையர்களுக்கும் பிடிக்காது, எதுக்கு வேண்டாம் என்கிறாய், எனவும் கோபிப்பார்கள், அதனால கவனம் பார்த்து நடவுங்க என்றார்.

சரி காலம் கடந்து போனது, பெரிதாக ஆரும் ரொலி கேட்கவில்லை. சிலர் லொக் போடும்வரை வெயிட் பண்ணி, பின் தம் பணத்தைப் போட்டு எடுப்பார்கள். அதிலும், நமக்கு பக்கத்தில் இருப்பது ரெஸ்கோ என்பதனால், அடிக்கடி போவது அங்குதான். அங்கு லொக் இல்லையெல்லோ.

ஆனால் என் மனமோ, ஆருக்காவது நானும், பணம் வாங்காமல் ரொலியைக் கொடுக்க வேண்டும் எனும் பேராவலில் இருந்தேன், ஆரும் அகப்படவில்லை. போன வருடத்தில் ஒருநாள், ஒரு லேடி, இப்படித்தான் ரொலியை பெற்றுக்கொண்டு பணத்தை நீட்டினா, நான் ஸ்டைலாக, இல்லை பறவாயில்லை இருக்கட்டும், வைத்திருங்கோ என்றேன், அவ விடவில்லை.. இல்லை பிடியுங்கோ எனத் தந்தா, ஏசிப்போடுவார்கள் என என்கணவர் வெருட்டிப்போட்டார் எல்லோ, அதனால பயம், டக்கென வாங்கிட்டேன்.அப்போ என் ஆசை நிறை வேறவில்லை.

சரி இன்னொரு சந்தர்ப்பம் அமையாமலோ போயிடும் என விட்டு விட்டேன். போன கிரிஸ்மஸ் அமளிக்குள் ஒருநாள் போயிருந்தேன், அதேபோல ஒரு லேடி பணத்தை நீட்டியபடி ரொலியை வாங்கினார், நான் அதேபோல, இருக்கட்டும் பறவாயில்லை என்றேன், உடனே அவ, ஓ தங்கியூ... எனச் சொல்லியபடி பணத்தை தராமல் போனா. எனக்கோ சந்தோசம் தாங்க முடியவில்லை... என் ஆசை நிறைவேறிவிட்டதே என... மிகவும் சந்தோசப்பட்டேன்... எப்பூடி இருக்கு... பசுவோடு சேர்ந்த “பண்டி”யின் நிலைமை?:))).

==================================================

முகத்தில் சுருக்கங்கள் விழலாம், 

ஆனால் இதயத்தில் விழ விடலாமோ? 

எங்கேயோ அடிக்கடி பார்த்த ஞாபகம் வருதோ? அதே..அதே:)..

==================================================

	Tweet