ஒரே வார்த்தை.... பல அர்த்தம்:)

மீண்டும் பழைய நினைவுகளே...

நாங்கள் ஹொஸ்டலில் இருந்த காலத்தில், ஒரு தடவை விடுமுறையின்போது, வகுப்புக்கள் இருந்தன. ஆனா விடுமுறை என்பதால் ஹொஸ்டல் மூடுவார்கள். அதனால இன்னொரு பெண்கள் கல்லூரி ஹொஸ்டல், அது எப்பவும் திறந்திருக்கும், அங்கு இடம் எடுத்தோம். அது ஒரு கோயிலின் முன்னால் இருந்தது, சைவக் ஹொஸ்டல், அசைவம் எடுக்க மாட்டார்கள் அங்கு.

அந்தக் கோயிலுக்கு நாம் அடிக்கடி போவதுண்டு. அங்கே ஒரு அண்ணன்... அவர் கிட்டத்தட்ட சாமியார்போல:)... ஆரையுமே, குறிப்பாக பெண்களை நிமிர்ந்தே பார்ப்பதில்லை, சரியான டோண்ட் கெயார் மாதிரி, சிலநேரம் விபூதி ஏதும் கொடுத்தாலும் நிலம் பார்த்தபடியே கொடுப்பார்.

ஐயருக்கு பூசையின்போது கெல்ப் பண்ணுவார். நல்ல ஸ்மார்ட் ஆக இருப்பார்... நல்ல தொழிலில் இருப்பதாகவும் அறிந்தோம்... அவர் இப்படி ரொம்ப அமைதியாக இருப்பதனால்.. ஹொஸ்டல் கேர்ள்ஸ் ஆகிய எமக்கு அவர் பற்றி அறிய ஒரு ஆர்வம் அவ்ளோதான். இது இப்படி இருக்க அந்தக் ஹொஸ்டலுக்குப் போயிட்டோம்.

நாமதான் எங்கின போனாலும் ஒட்டிவிடுவோமே... அங்கிருந்த கேர்ள்ஸ், மேட்ரன், வோச்சர்(செக்கியூரிட்டிகார்ட்:)) எல்லோருக்கும் எம்மைப் பிடித்துப் போயிட்டு. எப்பவும் கலகலப்பாக இருப்போம். அப்போ விடுமுறை என்பதால் அங்கு கொஞ்சம் வசதி அதிகம், ரிவி ரூமில் படம் போட்டுப் பார்க்க அனுமதி இருந்தது.

அங்கு இன்னொரு சம்பவம். அந்த ஹொஸ்டலில் அட்டாச் பார்த்ரூம் இல்லை. அது ஹொஸ்டலை விட்டு, அருகில்தான் மெயின் ரோட்டுப் பக்கமாக மதில் கரையிலேயே கட்டப்பட்டிருந்தது. அதனால மாலையாகிவிட்டால் வெளியே இறங்க எல்லோருக்கும் பயம். அந்த வயதான:) செக்கியூரிட்டி கார்ட்டை அழைத்துக்கொண்டுதான் போவார்கள். தூரமென நினைத்திடாதீங்கோ.. ஒரு பத்தடி தூரம்தான் இருக்கும், ஆனால் முன் வாசலால் இறங்கி பக்கத்தில் திரும்ப வேண்டும், அதனால பயம்.

அப்போ நாம் அங்கு போய் இரு நாட்களில், இரவு அந்த வோச்சரைக் கூப்பிட்டோம் வாங்கோ என, அவர் உடனே சொன்னார்.. “அதிரா.. என்று ஒரு துணிஞ்சபிள்ளை இருக்க, என்னை எதுக்குக் கூப்பிடுறீங்க, அதிராவைக் கூட்டிப் போங்கோ” என:))) அவ்வ்வ்வ்வ்... எனக்கு என்ன பதில் சொல்வதென்றே தெரியவில்லை, என் கதைகளைப் பார்த்து, நான் தைரியசாலி என நினைச்சிட்டார்போலும்...:)).

முன்பு எனக்கு ஏதும் பயமாக இருக்கு என்றால், அப்பம்மா சொல்லுவா “உந்தப் பயத்தைக் கழட்டி இங்க தா, நான் என் வெத்தலைப் பையில் போட்டிருக்கிறன், நீ பயமில்லாமல் போயிட்டு வா” என்று...

அது நினைவு வரவே... பயத்தைக் கழட்டி வைத்து விட்டு:) மனதில “வைரவா வைரவா” என வேண்டிக்கொண்டு.. அங்கிருந்த நாட்கள் முழுவதும்,  நான் தான் முன்னே நடப்பேன்:).. கடவுள் புண்ணியத்தில் பால்போல வெள்ளை:) நிலவாகவும் இருந்தது அப்போ:)). இமேஜ் டமேஜ் ஆகாமல் பாதுகாத்திட்டேன்.. என் பெஸ்ட் நண்பியும் என்னோடுதான் இருந்தா.

சரி இப்போ அந்த அண்ணனின் கதைக்கு வருவோம். நாங்கள் அங்கு போன அடுத்த நாள் காலையில் பார்க்கிறோம், அந்த அண்ணன் வந்து ஒபிஷில் மேட்ரனோடு கதைத்துவிட்டுப் போனார். எங்களுக்கு இன்னும் ஆர்வம் அதிகமாயிட்டுது.. அவர் எப்படி இங்கே வந்தார் என விசாரித்த இடத்தில், அங்கிருந்த பிள்ளைகள் சொன்னார்கள், அவர் ரொம்ப நல்லவர், அவர்தான் எங்கள் மேட்ரனுக்கு ஏதும் வெளி வேலைகள் செய்து கொடுப்பார்.. என.

அப்போ நாம் படம் பார்க்க வேண்டுமே... என் தலைமையில் படம் செலக்ட் பண்ணினோம்... நான் சொன்னேன் எனக்கு நீண்ட நாட்களாக ஒரு பெரிய ஆசை.. “அவள் ஒரு தொடர்கதை” படம் பார்க்க வேண்டும் என, நீங்களும் சரி என்றால் அதையே எடுப்போம் என்று. அனைவரும் ஒத்துக்கொண்டார்கள், மேட்ரனிடம் சொல்லியாச்சு, அவ சொன்னா “நாளைக்கு சிறி தம்பி வருவார், வந்ததும் சொல்லி வாங்கித்தாறேன்” என.

காவல் இருந்தோம், அடுத்த நாள் காலை.. அவர் வந்தார்.. நாமும் எல்லோரும் ஓடிப்போய் மேட்ரனைச் சுற்றி நின்றோம்... அப்படித்தான் அவர்கள் பழகியிருந்தார்கள், நாமும் இணைந்து கொண்டோம்... விடுமுறை என்பதால் மொத்தம் 10,12 கேர்ள்ஸ் போலதான் அங்கிருந்தோம்.

அப்போ எம்மைக் கண்டதும், அந்த அண்ணா, குனிந்த படியே நின்று கதைத்தார், யாரையுமே நிமிர்ந்து, தப்பித்தவறிக்கூட பார்க்கவில்லை, மேட்ரனை மட்டுமே இடைக்கிடை பார்த்தார்..  படத்தின் பெயர் சொல்லியாச்சு, ஒபீஷால் ஈவினிங் வரும்போது எடுத்து வாறேன், என்றிட்டுப் போயிட்டார்.

பின்னர் எப்ப வந்தாரோ தெரியாது, அடுத்த நாள் காலை நாம் மேட்ரன் ஒபீஷுக்குப் போனோம்... அவவுக்கும் ஒன்றும் புரியவில்லை, அதோ  தந்திட்டுப்போயிருக்கிறார் என்ன எனப் பாருங்கோ.... ஏதோ எல்லா இடமும் தேடி கஸ்டப்பட்டுத்தான் எடுத்தாராம் எனச் சொன்னா.

நாங்க எடுத்து பாக்கைத் திறந்து பார்த்தோம்.. அது “அவள் ஒரு தொடர்கதை” கதைப் புத்தகம்...  .....ஙேஙேஙேஙேஙேஙே.....!!.

=======================================================

சமீபத்தில் நடந்த இன்னொரு கதை. எமக்கு ஒரு அங்கிள் ஒருவர், சினிமாப் படங்கள் வாங்கி அனுப்புவார். ஃபோனில் கதைப்பதை விட, text  மூலம்தான் மெஷேஜ் அனுப்புவார், நாமும் அப்படியே. அடிக்கடி என்ன படம் வேண்டும் பெயரை அனுப்புங்கோ என்பார், நாம் பெரிதாக கேட்பதில்லை, அவர் தானாகவே வீடியோக் கடையில் கேட்டுக் கேட்டு வாங்கி அனுப்புவார்.

சமீபத்தில் நான் கேள்விப்பட்டேன், “தமிழ்ப்படம்” என ஒரு படம், கொஞ்சம் பார்க்க சுவாரஸ்யமாக இருக்கு என. அப்போ அவருக்கு text பண்ணினேன்..

 எனக்கு தமிழ்ப்படம் மூவி அனுப்ப முடியுமோ என...

அவரிடமிருந்து பதில் வந்துது, I bought "Thamizhan" movie, will send it 2moro.

நான் பதில் அனுப்பினேன்....

I asked "Thamizhpadam"  என.

அதுக்கு அவரிடமிருந்து வந்த பதில்.... All of them are Tamil movies....

நான் அப்போதான் புரிந்துகொண்டேன்... விழுந்து விழுந்து சிரித்து, ஃபோன் பண்ணி விளக்கம் சொன்னோம்.

பார்த்தீங்களோ... ஒரு சொல்லுக்கு எத்தனை அர்த்த்த்த்த்த்தம்ம்ம்:))).

========================================================

குட்டி இணைப்பு

========================================================

பாசங்களும் பந்தங்களும் , பிரித்தாலும் பிரியாதது

Baby Athira:) 5.45 years:)

========================================================

	Tweet