ஐயா வாங்கோ!! அம்மா வாங்கோ!!

ஐயா வாங்கோ!! அம்மா வாங்கோ!! அக்கா வாங்கோ!! அண்ணா வாங்கோ!! தம்பி வாங்கோ!!!...(எனக்குத்தான் தங்கை இல்லையே.. நானேதான் தங்கை:)) மற்றும் பலோவராக இணைந்திருப்போர், இணையாமல் படிப்போர் அனைவரையும் அன்போடு அழைக்கிறேன்... வாங்கோ வெத்தலை பாக்கு எடுங்கோ..... இது என் 100 ஆவது பதிவூஊஊஊஊஊஊஊ....

எங்கட அப்பம்மா(அப்பாவின் அம்மா) எப்பவுமே வெத்தலை, பாக்கு, சுண்ணாம்பு போடுவா... வெத்தலைப் பை இல்லாமல் அவவைக் காண முடியாது.  பாக்குகளில் நொங்குப்பாக்கு... அதாவது அரைப்பச்சையாக இருக்கும்போதே பிடுங்குவது, அது கொஞ்சம் வழுவழுப்பாக இருக்கும்.. புஸுக்குப் புஸுக்கெனச் சப்பிடலாம்:), அதைவிட பழுத்து விழுந்தது சப்ப ஈசியாக இருக்கும், மற்றது நன்கு காய்ந்து கடைகளில் இருப்பதுபோல இருக்கும். இத்தனை விதங்களும் அவவின் பையில் இருக்கும். எங்கள் ஊர் வீட்டில் பாக்கு மரம் இருந்தது குலை குலையாக காய்த்து விழும்... அதை ஆரும் கவனிப்பதில்லை, கோயில் காலங்களுக்கு பாவிப்போம்.

அப்பம்மாவுக்கு 2 மகள்களும் ஒரு மகனும்(எங்கள் அப்பா) , ஆனால் மகனின் பிள்ளைகள் மட்டுமே (நாங்கள்)வெத்தலை சாப்பிடுவோம்... மகளின் பிள்ளைகள் சாப்பிடுவதில்லை... பழகவில்லையாக்கும்:).

எங்கள் அப்பா அம்மாவும் எப்பவும் சாப்பிடமாட்டார்கள். ஆனால் நாங்கள் மட்டும் எங்கு வெத்தலை பாக்குக் கண்டாலும் விடமாட்டோம்... அப்பூடி ஒரு லவ்:).

சின்ன வயதில் அப்பா பேசுவார் அப்பம்மாவுக்கு, வெத்தலை கொடுக்கவேண்டாம், பிள்ளைகளுக்குப் பழக்குறீங்களோ என, அவ சிரித்துக்கொண்டே, மெல்லமா பாக்கை உள்ளே வைத்து வெத்தலையை மடித்து, அப்பாவுக்குத் தெரியாமல், என் கைக்குள் வைப்பா, நான் நைசா எடுத்துக்கொண்டு எங்காவது மறைவில் போய் சாப்பிடுவேன், சாப்பிட்ட உடன் தலை சுற்றுவதுபோல இருக்கும், கொஞ்ச நேரம் போய்ப் படுப்பேன், அப்பா கண்டால் கேட்பார், ஏன் இந்த நேரம் படுத்திருக்கிறாய் என:).... இப்பூடிப் பயந்து பயந்தே பழகியதுதான்.

ஆனால் திருமணத்தின் பின்பு என் கணவர்,  வெத்தலையை எங்கு கண்டாலும் உடனே வாங்கி வந்திடுவார்... இங்கு எங்களுக்கு கிடைப்பது கஸ்டம். நானும் அதை பிரிஜ்ஜில் பத்திரப்படுத்தி நீஈஈஈஈஈண்ட நாட்கள் பாவிப்பேன்.. அதே போலவே அக்காவின் கணவரும் எங்கு கண்டாலும் வாங்கிபோய்க் கொடுத்திடுவார்... இப்போ அப்பா பேசமாட்டார்.. என்ன வெத்தலையோ? என்று மட்டும் கேட்பார்:).

அதேபோல என் கணவரின் மைத்துனர் ஒருவர் அவரும் பாக்குப் பிரியர்... அவர் வெத்தலை போடுவதில்லை, ஆனா விதம் விதமான வாசனைப் பாக்குகள் தேடி வாங்கிப் போடுவார்... அவர்தான் கடந்த காலங்களில் எனக்கு பாக்கு சப்ளை பண்ணுவார்:)), பார்ஷல் பார்ஷலாக அனுப்புவார் (எங்கள் மாமாவின் இன்னொரு வடிவம் அவர் என நினைப்போம்).

அவரைப்பற்றி இன்னொரு ஞாபகமும் வருகிறது, அவர் ஒரு எஞ்ஜினியர், ஆனால் நல்லா சமைப்பார்.. சமைக்க நல்ல விருப்பம் அவருக்கு. அப்போ நான் அவருக்கு சொல்வேன் எனக்கென்னமோ சந்தேகமாகவே இருக்கு , நீங்கள் cooking  ..ல்தான் எஞ்ஜினியர்போல என:).. அதிலிருந்து எமக்கனுப்பும் பார்ஷலுக்கு.., ஃபுரொம் :  “குக்கிங் எஞ்ஜினியர்” எனப் போடுவார்:).

கொஞ்சக் காலத்துக்கு முன் அவருக்கு ஒரு ஒபரேஷன் நடந்தது, அப்போ கிட்டத்தட்ட 5,6 மாதங்கள் அவருடன் பேச முடியவில்லை.... திடீரென  ஒருநாள் ஃபோனில் கதைத்தார், என் கணவரோடு பேசிவிட்டு, என்னோடு பேசினார்... அப்போ “எப்படி இருக்கிறீங்க” என நான் கேட்டதுதான், “நான் இப்போ நலமாகிட்டேன்” என சொல்லி முடிக்க முன்.. “அதிரா உங்களுக்கு விருப்பமான அந்தப் பாக்குகள் வாங்கி வைத்திருக்கிறேன், நாளைக்கே போஸ்ட் பண்ணுகிறேன்” என்றார்... என்னையறியாமல் எங்கிருந்து வந்ததோ எனக்கே தெரியாது, கண்ணால் கண்ணீர் வழிந்துவிட்டதெனக்கு... நானே திடுக்கிட்டதுபோலாகி விட்டேன், இப்படியும் மனிதரா என.

இவ்வளவும் சொல்கிறேனே, நான் என்ன தினமும் சாப்பிடுவேன் என நினைக்கிறீங்களோ?:) ஒரு தடவை ஆசைக்கு சாப்பிட்ட உடனேயே வாய் எல்லாம் அவிந்ததுபோலாகி, சுவை இல்லாதமாதிரி வந்துவிடும், பின்பு 2,3 நாட்களால்தான் அடுத்த வெற்றிலை.. அதுக்குள் வெத்தலை அழுகிவிடும்:)).

என் பாக்குப் பெட்டி எப்பூடி இருக்கு?:).

============குட்டி பூஸ் ரேடியோ இணைப்பு============

சின்ன வயதிலிருந்தே வெற்றலை பாக்குப் போடப்படாது, நல்லதல்ல என வெருட்டி வெருட்டியே வளர்ந்தாச்சு:)), ஆனா சமீபத்தில் பூஸ் ரேடியோவில் வெற்றலையின் மகிமை பற்றிச் சொன்னார்கள், கேட்டுத் திகைத்து விட்டேன்...  வெத்தலையில் எத்தனையோ சத்துக்கள் உண்டாம்.. அதிலும் உணவை செமிபாடடையச் செய்யும் திறன் இருக்காம், அதனால்தான் உணவின் பின்பு தாம்பூலம் பரிமாறும் பழக்கம் ஆதிகாலம் தொடக்கம் இருந்ததாமே.... இனியும் ஆராவது வெத்தலை சாப்பிட வாணாம் எனச் சொல்லுவினமோ? கர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்:))).

======================================================

இது என்ன தெரியுதோ? என் அடுத்த பேவரிட்டான முழு நெல்லிக்காய்... அம்லா(நொட் அமலா:)), கூஸ்பெரி:)

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

சரி சரி இதையெல்லாம் ஏன் இப்பூடி சொல்லுகிறேன் எனக் கேட்கிறீங்களோ? சோழியன் குடும்பி சும்மா ஆடாதாமே:))... அதாவது என்னிடம் ஆரும் வரப்போறீங்கள் என்றால், அதிராவுக்கு என்ன பிடிக்கும், என்ன வேணும் எனக் கேட்டால், நான் சே..சே.. எனக்கொண்டும் வேண்டாம் எண்டுதான் சொல்லுவன், நான் ரொம்ப ஷை ஆக்கும்:), அப்போ இப்பூடிச் சொல்லி வச்சால் உங்களுக்கு ஈசி எல்லோ? கேட்காமலே வாங்கி வரலாம்... சரி சரி நல்ல நாளதுவுமா கோபிக்கப்பூடா ஓக்கை?:)).

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

நான் வலைப்பூவை ஆரம்பித்தது 2009 பெப்ரவரி மாதம், ஆனா அதை யாரும் பார்த்திடக்கூடாதே என மிகவும் பாதுகாப்பாக ஒளித்து வைத்திருந்தேன், கிட்டத்தட்ட 10 மாதங்கள்... அதன் முழுக் கதையையும் படிக்க விரும்பினால் இங்கு பாருங்க..
 http://gokisha.blogspot.com/2010/08/blog-post.html


ஒரு மாதிரி விடுவதா... தொடர்வதா என... நினைத்து நினைத்தே 100 ஆவது பதிவுக்கு வந்திட்டேன்.... இதுக்கு, உங்கள் அனைவரதும் ஆதரவும், ஊக்குவிப்பும்தான் முக்கிய காரணம்.  பதிவு நல்லா இல்லாவிடினும், சூப்பராக இருக்கு, நல்லா இருக்கு எனச் சொல்லி, என்னை பப்பா மரமேற்றி, அந்த வேகத்தோடயே அடுத்த பதிவையும் எழுத வைக்கும் பெருமையும் நன்றியும் உங்களையே சாரும்... இத்தனை காலமும் பின்னூட்டங்கள் போட்டும், போடாமல் ஃபலோவராக இணைந்தும், எதுவுமில்லாமல் படித்தும் வரும்... உங்கள் அனைவருக்கும்... என் மனம் கனிந்த நன்றிகள்.. நன்றிகள்... நன்றிகள்... மனமும் மூடும்ம் நன்றாக இருக்கும்போது தொடர்வேன்... கொஞ்சம் லூசாக:) இருக்கும்போது அமைதிகாத்து மீண்டும் தொடர்வேன்:)...

88888888888888888888888888==========88888888888888888888888

அதிகம் கொக்கரிக்கும் கோழி, சிறிய முட்டை இடுமாம்
......................... நான் எனக்குச் சொல்லல்ல:))

88888888888888888888888888==========88888888888888888888888

	Tweet