இப்படியும் ஒரு மகன் இருக்க முடியுமோ?

என்னமோ தெரியல்ல.. இக் கதை கேட்டதிலிருந்து .. இதை எல்லோருக்கும் சொல்லோணும் எனும் ஆவல் அதிகமானது, அவ்ளோ தூரம் மனதை டச்சுப் பண்ணி விட்டது.... அதனால நான் உள் வாங்கியதை.. என் பாஷையில் சோட் அண்ட் சுவீட்டாகவும் அங்கங்கு மானே.. தேனே எல்லாம் போட்டு மெருகூட்டியும்... வெளியே தருகிறேன்.. தப்புக்கள் தவறுகள் இருப்பின் மன்னிச்சுக்கோங்ங்ங்ங்:). பெயரெல்லாம் என் விருப்பத்துக்கு வைத்துள்ளேன்.. ஆனாலும் நீங்க கண்டு பிடிச்சிடுவீங்க:).

பல நாடுகளின் அரசன், மகா வீரன்..அந்த சபையிலே, மிகவும் கம்பீரமான, வசீகரமான வாலிபன் வீற்றிருக்கிறார்.. பெயர் வல்லபன். அச்சபைக்கு ஒரு பெண் வருகிறார்.. அழகென்றால் அப்படி ஒரு அழகு.. பெயர் அகல்யா. அபெண்ணைப் பார்த்த அக் கணத்திலேயே தன் உள்ளத்தைப் பறிகொடுக்கிறார் வல்லபன். ஆனா அப்பெண் யார், எங்கிருக்கிறார், எப்படிப்பட்டவர் எதுவுமே தெரியாதே. ஆனால் காதல் மோகம் அதிகமாகி, எதையும் அறியும் ஆவலில்லாமல் ...

உடனே அருகில் சென்று நேரடியாகக் கேட்டு விடுகிறார்..  “பெண்ணே உன்னை எனக்கு மிகவும் பிடித்திருக்கிறது, உன்னைத் திருமணம் செய்ய ஆசைப்படுகிறேன் உன் விருப்பம் என்ன?”.. இதுதான் வெட்டு ஒன்று துண்டு ரெண்டோ?:).. ஹா ஹா ஹா. அகல்யாவுக்கு வல்லபன் யாரெனத் தெரியும், ஆனா வல்லபனுக்கு அகல்யா யாரெனத் தெரியாது.

அகல்யா ஒரு நிமிடம் யோசிக்கிறா.. ஆள் ஓகேதான், ஆனால் இவரை நம்பலாமா? உண்மையிலேயே இவர் என்னை விரும்பித்தான் கேட்கிறாரா.. இல்லை என் புற அழகில் மயங்கிக் கேட்கிறாரா... உண்மையிலேயே விருப்பம் ஏற்பட்டுக் கேட்பவராயின், நான் சொல்வது போல் நடப்பார்.. பார்க்கலாம், என எண்ணிக் கொண்டே பதில் சொன்னா..

 “நீங்கள் நாளை மாலை, வல்லப பூங்காவுக்கு வாருங்கள், அங்கே வைத்து முடிவு சொல்கிறேன்” என. ஓகே அப்படியே வருகிறேன் எனச் சொல்லி வல்லபன் போய் விட்டார். அடுத்தநாள் மாலை அகல்யா அப்பூங்காவில் காத்திருந்தா. உண்மையில் காதலித்தால் வல்லபன் இங்கு வருவார் என எண்ணிக்கொண்டு.

சொன்னபடியே வல்லபன் வந்தார்...  “சொல்லு பெண்ணே உன் முடிவைச் சொல்லு?”.. உடனே அகல்யா சொன்னா,  “நான் உங்களை மணம் முடிக்கச் சம்மதிக்கிறேன், ஆனா சில கண்டிஷன்கள் போடுவேன், அதுக்கு நீங்கள் ஒத்துக் கொண்டால் மட்டுமே, நான் முடிப்பேன்” என்றா.

அகல்யா சொல்லி வாய் மூடமுன், வல்லபன் சொன்னார்.. “எனக்கு நீதான் முக்கியம், நீ கிடைப்பாய் எனில் எந்தக் கண்டிஷனுக்கும் கட்டுப்பட நான் தயார்.. சொல்லு”.. [காதல் மயக்கத்தில் இருக்கும்போது இப்படித்தான் ஆகும்:).. கண்மண் தெரியாமல் அனைத்துக்கும் சம்மதித்து விட்டு பின்னர் அவதிப்படுவார்கள்:) ஹா ஹா ஹா..].

உடனே அகல்யா சொன்னா, “என் பெயர் அகல்யா, இதுக்கு மேல் என்னை எதுவும் கேட்கக்கூடாது, நான் என்ன செய்தாலும் .. ஏன் செய்கிறாய்? எதுக்காக செய்கிறாய்?, நீ யார்? எனும் கேள்விகள் கேட்கக்கூடாது... அப்படியான கேள்வியை எப்போ நீங்கள் என்னிடம் கேட்கிறீங்களோ.. அன்றே நான் உங்களை விட்டுப் பிரிந்து போய் விடுவேன்” என.

இதைக் கேட்ட வல்லபன்.. “ ஓ இவ்வளவுதானா?  நீ ஏதோ பெரிதாகச் சொல்லப்போகிறாய் எனப் பயந்தே போய் விட்டேன், இதெலென்ன இருக்கு, எனக்கு எதுவும் தெரிய வேண்டாம் உன்னைப் பற்றி, நானும் இப்படிக் கேள்விகள் எதுவும் கேட்க மாட்டேன், வா மணம் முடிக்கலாம்” என அழைத்துப் போனார்...

VVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVV

இடைவேளை விடோணும் எல்லோ?:).. இது என் கவிதைக் கலெக்‌ஷன்ஸ்:) டயரியிலிருந்து.... பேப்பரில் வரும் கவிதைகளை வெட்டி எடுத்து ஒட்டிச் சேர்ப்பேன்... இப்பொழுது பேப்பர் இல்லாமல் நெட் லயே படிப்பு என்றாகிவிட்டதே:(.

VVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVV

திருமணம் கோலாகலமாக நடந்தேறியது,  நல்ல இனிமையாக வாழ்க்கை ஓடியது...அகல்யா கற்பமானார்,. ஒரே குதூகலமாக இருந்தவேளை, அந்தப்புரத்தில் பரபரப்பு.. அகல்யாவுக்கு குழந்தை பிறக்கிறது.... இதை அறிந்து அந்தப்புரத்துக்கு வெளியே ஆவலோடு காத்திருக்கிறார் வல்லபன்... 

குழந்தை அழும் சத்தம் கேட்கிறது, ஒரு பெண் துணியிலே சுற்றி குழந்தையை எடுத்து வருகிறார், ஆவலோடு பார்க்க ஓடுகிறார் வல்லபன், அப்பெண் சொல்கிறா..  “நீங்கள் பார்க்கக்கூடாது குழந்தையை, இக்குழந்தையை கொண்டுபோய் கங்கையிலே விட்டு விட வேண்டும் இது மகாராணி உத்தரவு”.. அப்படியே இடிந்து போய் விடுகிறார்.. அகல்யாவின் கண்டிஷன்ஸ் நினைவுக்கு வருகிறது, இப்போ எதுவும் பண்ண முடியாது...

என்ன குழந்தை எனக் கேட்கிறார்.. ஆண்குழந்தை எனச் சொல்லி விட்டு குழந்தையைக் கொண்டு போய்விடுகிறா கங்கையில் விடுவதற்கு.  உள்ளே போகிறார், அகல்யா எதுவுமே நடக்காததுபோல புன்னகையோடு பேசுகிறா, இவரால் எதுவும் கேட்க முடியவில்லை.. கேட்டால் பிரிந்து போய் விடுவேன் எனச் சொல்லி விட்டாவே, அதனால் பொறுமையைக் கடைப்பிடித்துக் கொண்டார். வாழ்க்கை வழமைக்குத் திரும்பியது.

2ம் தடவையாக அகல்யா கற்பமானா, மீண்டும் மட்டற்ற மகிழ்ச்சி.. ஒருநாள் அதே ஆரவாரம்.. குழந்தை பிறக்கிறது, வல்லபன் காத்திருக்கிறார்.. அதேபோல துணியிலே சுற்றிக் குழந்தையை எடுத்து வருகிறார் மருத்துவப் பெண், கேட்கும்போது ஆண்குழந்தை என்கிறார்.. கொண்டு போய் ஆற்றில் விட்டு விட்டார்.

கொஞ்சம் மனமுடைந்தவராகிவிட்டார் வல்லபன், இருப்பினும் என்ன பண்ண முடியும்? காதல் மோகத்தால் வாக்குக் கொடுத்தாயிற்றே, கொடுத்த வாக்கைக் காப்பாற்றத்தானே வேண்டும்.. பொறுமையைக் கடைப்பிடிக்கிறார்..

இப்படியே 3ம் தரம், 4, தரம், 5, தரம், 6 , 7 ம் தரமும் கர்ப்பமாகி ஏழு குழந்தைகள்.. ஏழும் ஆண்குழந்தைகள்.. அத்தனை குழந்தைகளையும் கங்கையில் விட்டாயிற்று. பொறுமை இழந்தே விடுகிறார் வல்லபன். பெண்குழந்தைகள் என்றால்கூட ஏதும் காரணம் இருக்கலாம், இது ஆண் குழந்தைகள்.. அரச வம்சத்தை வளர்க்க வேண்டியவர்கள், இவர்களை எதுக்காக கங்கையில் விடுகிறா.. தனக்கு ஒரு வாரிசாவது வேண்டுமே, தன் அரச பரம்பரையை நடாத்த.. இப்படி பலவிதமாக யோசிக்கிறார் வல்லபன். இருப்பினும் எதுவும் கேட்கவில்லை அகல்யாவிடம்.

8ம் தடவையாக அகல்யா கற்பமாகிறா.. இம்முறை உசாராகி விடுகிறார் வல்லபன்... இப்போ மனைவி மேல் இருக்கும் அந்த உணர்வை விட[பாச உணர்வல்ல காம உணர்வு] பிள்ளை வேண்டும் எனும் உணர்வு அதிகமாகியிருக்கிறது.. இனி என்ன ஆனாலும் சரி, இம்முறை குழந்தையை இழந்திடக்கூடாது என முடிவெடுக்கிறார்.

அதேபோல அந்தப்புரத்தில் ஆரவாரம்..  8 வதும் ஆண் குழந்தை பிறந்தது, மருத்துவப் பெண் துணியில் சுற்றி எடுத்துச் செல்கிறா.. வல்லபன் வழி மறிக்கிறார், கொண்டுவா இங்கே என் குழந்தையை என, கையிலே வாங்கிக் கொள்கிறார்.. வாங்கியவர் குழந்தையோடு நேரே அகல்யாவிடம் போகிறார்... தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு கேட்கிறார்...

 “அகல்யா சொல்? யார் நீ? எதுக்காக நமக்குப் பிறக்கும் அத்தனை குழந்தைகளையும் கொல்கிறாய்?.. இக்குழந்தை எனக்கு வேணும்..” என்கிறார்... 

கொடுத்த வாக்கை மீறி விட்டாரெல்லோ? என்ன ஆகியிருக்கும்? மீதி அடுத்த தொடரில்..... டொட்ட டொயிங்ங்ங்ங்ங்:)..

ஊசி இணைப்பு:

உங்கள் அன்பான வாக்குகளை, ஆசியோடு சே.சே.. ஆசையோடு ஓடிவந்து போட, இங்கின அமுக்குங்கோ:)

மகுடம் கிடைத்து விட்டது.. நன்றி_()_

((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((()))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

இதன் பகுதி -2  க்கு இங்கே கிளிக் பிளீஸ்:)

	Tweet