உள் உணர்வு:)

தலைப்பைப் பார்த்ததும் ஏதேதோ எண்ணமெல்லாம் மனதில வருமே:).. இது பூஸ் ரேடியோவில் சொன்ன நல்ல விஷயங்கள், அதைப் பகிர்ந்து கொள்ளலாமே நம்மவர்களோடு... எண்டு ஒரு ஆசை:)

பூஸின் உள்ளுணர்வு:
ஏன் உவர் உப்பூடிப் பார்கிறார்? எனக்கென்னமோ டவுட்டா இருக்கே:)

சரி முதலில் உள்ளுணர்வுக்கு வருவம். அதாவது உள்ளுணர்வு என்பது எம்மை அறியாமல் எமக்குள் ஏதோ ஒரு மாறுதலை ஏற்படுத்துவது. அது நம் கிட்னியின்:) கண்டுபிடிப்பல்ல.. அது தானாக உருவாகும் ஒரு அதிர்வு அலை.

அதுக்காக ஒரு உதாரணக் கதை சொல்கிறேன், கதை படித்தால் எல்லாம் புரியும்.

ஒரு அரசன் இருந்தார். அவர் தினமும் காலையில், தன் குதிரை வண்டிலில், ஊரைச் சுற்றிப் பார்த்து வருவது வழக்கம். அப்படி ஊரைச் சுற்றி வரும்போது, எதிரில் வரும் மக்கள் கும்பிடுவார்கள், கை காட்டுவார்கள், அப்போ பதிலுக்கு அரசனும் சிரிப்பார், கை காட்டுவார், கும்பிடுவார்.

அப்போ ஒருநாள் இப்படி அரசன் ஊரைச் சுற்றி வந்தபோது, ஒரு சந்தன மர வியாபாரி எதிரே வந்தார், அவர் அரசனைக் கண்டதும் கும்பிட்டார்.. ஆனால் அவரைப் பார்த்ததும் அரசனுக்கு கொஞ்சம் எரிச்சலாக வந்தது, ஏனோ பதிலுக்கு கைகாட்டக்கூட பிடிக்கவில்லை.. பேசாமல் போய் விட்டார்.

2ம் நாளும் அதே வியாபாரி இன்னும் மரியாதையாகக் கும்பிட்டார், அரசருக்கு அவரின் செயல்,  இன்னும் அதிக எரிச்சலையே கொடுத்தது, அன்றும் கோபமாக பதிலுக்கு ஏதும் சொல்லாமல் வந்துவிட்டார்.

அரண்மனைக்கு வந்தவருக்கு மனம் கேட்கவில்லை, தனக்கு ஏன் இப்படிக் கோபம் வந்தது, அந்த வியாபாரி ஏதும் தனக்கு தவறு செய்யவில்லையே என எண்ணியவாறு, மந்திரியைக் கூப்பிட்டுச் சொன்னார் நடந்ததை.

மந்திரி சொன்னார் நாளைக்குப் போய் வாங்கோ எல்லாம் சரியாகிடும் என. அடுத்த நாள் போனார் அரசர், வியாபாரி கும்பிட்டார், அரசனுக்கு பதிலுக்கு கோபம் வரவில்லை, கையெடுத்து தானும் கும்பிட்டு விட்டு வந்தார்.

வீட்டுக்கு வந்து மீண்டும் மந்திரியிடம் விசாரித்தார்... அப்போ மந்திரி விளக்கினார்...

அந்த வியாபாரி சந்தனக் கட்டைகள், நிறைய வெட்டி வந்து அடுக்கியிருக்கிறார், அப்போ முதல் நாள் உங்களைக் கண்டபோது, மனதிலே நினைத்தார் அரசன் குடும்பத்தில் யாராவது இறந்தால், தன் சந்தனக்கட்டைகளை வாங்குவாரே அரசன், என நினைத்துக் கும்பிட்டார், அதனால் அரசனுக்கு மனதில் ஏதோ உள்ளுணர்வு பிடிக்காமல் போய் விட்டது அதனால் கோபத்தில் வந்தார்.

அரச பரம்பரை மட்டுமே சந்தனக் கட்டைகளைப் பாவிப்பார்களாம் அக்காலத்தில்.

2ம் நாள் போனபோது அந்த வியாபாரி எண்ணினார், அரசனே இறந்தால், தன் சந்தனக் கட்டைகள் முழுவதையும் விற்றிடலாமே என, அவ்வாறு எண்ணிக்கொண்டே கும்பிட்டமையால், அந்த அலை வரிசையால் அரசனால் பதிலுக்குக் கும்பிட முடியவில்லை. எரிச்சல் இன்னும் அதிகமானது.

3ம் நாள் அரசன் ஊர் சுற்றப் போகுமுன்பே, இந்த மந்திரி போய், சந்தன வியாபாரியிடம் சொல்லியிருக்கிறார், அரச சபையில் யாகம் வளர்க்கப் போகிறோம், எனவே யாகம் செய்ய நிறைய சந்தனக் கட்டைகள் தேவை என. அதனால் மனம் குளிர்ந்த வியாபாரி, சந்தோசத்தோடும், நன்றியுணர்வோடும் கும்பிட்டார், அது அரசனாலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது என விளக்கம் கொடுத்தார்.

இதுதான் உள்ளுணர்வு என்பது. அதாவது எம்மையும் அறியாமல் எம் மனதில் தோன்றும் எண்ணம். ரோட்டால் போகும்போது, ஒருவர் சிரித்துவிட்டுச் சென்றால், சிலநேரம் எமக்கு மனம் அரிக்கும், அவரின் சிரிப்புச் சரியில்லையே... ஒரு மாதிரி இருந்துதே... என்றெல்லாம். அதேபோல, சிலர் சிரித்தால் அன்று முழுவதும் சந்தோசம் பொங்கும்.

இப்படித்தான் தெரிந்தோ தெரியாமலோ அடுத்தவரின் மனநிலை எமக்குத் தெரிந்து விடுகிறது.. இப்படியான மனநிலை ஆண்களை விடப் பெண்களுக்கு அதிகமாம். ... அதனை அடுத்த பாகத்தில் பார்ப்போம்:).


ஊசி இணைப்பு:
 “மணி”ப் பிளாண்ட் இருக்கிறதுதானே? அதை வீட்டுக்குள் வளர்த்தால் செல்வம் பெருகுமாம். வெளியே வளர்த்தாலும், ஒரு சின்னக் கன்றாவது வீட்டுக்குள் வளர்க்க வேண்டுமாம்... செல்வம் வந்து கதவைத் தட்டுமாம். (பக்கத்து வீட்டு “செல்வம்” அங்கிள் அல்ல கர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்:))..

======================================================

அரசர் ஏன் ரொம்பக் கோபமாகப் போகிறார்?

அது அந்தப்புரத்தில் இருந்து யாரோ, 

அவரை “அண்ணா” என அழைத்து விட்டார்களாம்:).

======================================================

	Tweet