Walk போக வாங்கோ....

சே ..சே... கையை எல்லாம் பிடிக்கக்கூடாது விடுங்கோ... ஆஆஆ பொக்கட்டுக்குள்ளும் கை வச்சு நடக்கக்கூடாது... கையை வெளில எடுங்கோ, குளிர்ந்தால் கிளவுஸ் போடுங்கோ..

கை வீசம்மா கை வீசு...

அஞ்சு அம்மம்மா வீட்டுக்குப் போகலாம்

கை வீசு...

ஜெஸி அக்காவைப் பார்க்கலாம் 

கை வீசு...

மல்ட்டிப் பெரியக்காவோடும் விளையாடலாம்

கை வீசு... 

வல்லாரை யூஸ் குடிக்கலாம் 

கை வீசு..

ஹா ஹா ஹா இது எங்கட டெய்சிக்குப் பாடினேன்... இப்பூடித்தான் கையை வீசி வீசி சுகந்திரமாக நடக்கோணும்...

என் போனில் இந்த Steps counting app இன்ஸ்டோல் பண்ணி வச்சு கொஞ்சக்காலமா நடக்கிறேன், ஆனா சமீபத்தில என் நண்பியோடு போட்டி போட்டு நடக்கத் தொடங்கினேன்.  அதில இருந்து சூடு பிடிக்கத் தொடங்கிட்டுது என் நடை:).

அவ, 5000 நடந்திட்டேன் எனச் சொன்னால், உடனே நான், குல்ட்டால போர்த்துக் கொண்டு படுத்திருந்தால்கூட, ஜம்ப் பண்ணி எழும்பி வீட்டுக்குள்ளேயே நடக்கத் தொடங்கிடுவேன்,  அவவுக்கும் என்னோடு போட்டிபோட்டு நடப்பது அதிக உற்சாகத்தைக் கொடுக்கும் என நம்புகிறேன். இப்போ என்னோடு தொடர்பிலிருக்கும் சொந்த பந்தங்கள் அனைவரையும் வெருட்டி வச்சிருக்கிறேன், டெய்லி குறைந்தது 7000 ஸ்ரெப்ஸ் ஆவது நடக்கோணும் இல்லையெனில், உங்கள் ஃபோனைப் பறிச்சு கடலுக்குள் வீசிடுவேன் என மிரட்டியிருக்கிறேன்:).

ஒரு நாளைக்கு சராசரியாக 10000 அடிகள் எடுத்து வைக்க வேண்டும் நாம். ச்சும்மா நடக்க நினைத்தால் நடப்பது கஸ்டம்.

போனை திறந்து பார்க்கும்போது 500 என காட்டும்.. கொஞ்ச நேரம் நடந்துபோட்டு திரும்ப பார்க்க டக்கென 1000 க்கு மேல் வந்திடும், அது பயங்கர உற்சாகத்தைக் கொடுக்கிறது.  கீழே பாருங்கள் ஃபோன் முகப்பில் தெரிகிறது எத்தனை அடிகள் நடந்துள்ளேன் என்பது. எப்பவுமே ஃபோன் பொக்கட்டுக்குள்ளேயே கொண்டு திரிவேன், அப்போதானே அதிகம் காட்டும்:).

எந்த ஒரு அலுவல் ஆகட்டும், ஏதோ ஒரு உந்துதல், போட்டி இருந்தால் மட்டுமே அதிகம் சாத்தியமாகும்.

எங்கள் கணித ரீச்சர் அடிக்கடி சொல்லுவா, படிப்பிலே போட்டி இருக்கோணும், பொறாமைதான் இருக்கக்கூடாதென.. போட்டி இருந்தால்தான் உற்சாகம் கிடைக்கும். 

நான் இந்தவாரம் நடந்த லிஸ்ட்டைப் பாருங்கோ... இதில் நிறைய விசயங்கள் இருக்கு, குரூப் வோக்கிங் எல்லாம் செட் பண்ணலாம், அதெல்லாம் எனக்கு விருப்பமில்லை, எங்கள் குடும்பத்துள்ளேயே போட்டி போட்டு நடக்கிறோம் இப்போ.

நீங்களும், எல்லோரும், இதுவரை இந்த அப்ப் இல்லாதவர்கள், உடனே இன்ஸ்டோல் பண்ணி, ஆரம்பியுங்கோ.

நான் அடிக்கடி மனதில் நினைக்கும் ஒன்று..

Something is better than nothing...

இப்போ இக்காலத்தில், லாண்ட் ஃபோன் எல்லாம் கோட்லெஸ் தானே, அப்போ யாருடன் பேசுவதாயின் அப்படியே ஃபோபாவில் சாய்ந்தபடி அல்லது கட்டிலில் ஒய்யாரமாய் படுத்தபடி பேசாமல், விட்டுக்குள்ளேயே சுற்றி சுற்றி நடந்துகொண்டே பேசுவேன், அப்போ களைப்பும் தெரியாது போறிங்கும் இருக்காது[எனக்கு கோல் பண்ணுவோர் எல்லாம் மணிக்கணக்கில் பேசுவினம்:)]. நம் உடம்பை மெதுவாக அசைத்தால்கூட கொஞ்சம் எனர்ஜியை இழக்கிறோம், அப்போ பெரிதாக ஓடினால் மட்டுமேதான் உடம்புக்கு நல்லது என எண்ணக்கூடாது... சிறு துளிதானே பெருவெள்ளமாகிறது.

இது நாங்கள் நடைபோகும் எங்கள் ஆத்தங்கரையின் ஒரு பகுதி.... மாலை நேரத்து மயக்கம்:) .Ferry போகிறது.

இதுதான் நடக்கும் ஏரியா... பெரிதாக்கிப் பாருங்கோ கப்பல் ஒன்று நிற்பது தெரியும்.

இது நடக்கும் கரையில் இருக்கும் ஒரு மரம், இப்போ வின்ரர் காலம் முடிவுக்கு வந்திருப்பதால் துளிர்க்க ஆரம்பிக்கும் காட்சி, அழகாக இருக்குதெல்லோ..

இது போனகிழமை எங்களுக்கு விழுந்த பனிக் கற்கள்..Gale stones.. பாருங்கோ எந்தாப் பெரிய உருண்டைகள்....

எங்கள் பின் கார்டினில் விழுந்ததை வீடியோ எடுத்தேன், ஆனா இங்கு ஒழுங்கா அப்லோட் ஆகுதில்லையே கர்ர்ர்:).

ஊசி இணைப்பு:-

ஹா ஹா ஹா....

	Tweet